miggelbrink

‘That Achterhoook’ van ons lag toch vlakbij Zweden?; dat vroeg onze Amerikaanse vakantievriend via de sociale media? Jazeker antwoordde ik. ‘Around the corner’. Doetinchem – Stockholm is ‘peanuts’. Dat dacht onze buddy al wel: Hij had al ‘on the map gekoekt’. ‘First’ moest hij naar een bruiloft van een schwedish friend en daarna waren wij aan de beurt. Samen met roommate Molly. Achterhoekers. Geef op vakantie nooit je adres aan ‘op het oog’ gezellige types. Altijd die laatste avond wanneer het leven wordt gevierd en adressen worden uitgewisseld. Gebruik een fakeadres. Bij Amerikanen heel gewoon.  Want wanneer Amerikanen beginnen over hoe geweldig land ze wel niet hebben zitten ze bij mij in het verkeerde hotel. Dan trekt deze Achterhoekse Ambassadeur alle registers los. Geef me tien minuten en er blijft van: “Gods own kuntry” helemaal niets over. Hoe mijn vrouw ook staat te zwaaien en te grommen dat ik beter mijn mond kan houden. De Achterhoek die credits geven die het verdient heeft wel zijn prijs. Door mijn gedreven Achterhoekse ambassadeurschap komen ze bij bosjes op bezoek en lig jezelf regelmatig een week in je eigen logeerbed. Ben je elke dag in je eigen huis  housemaid en butler en drinken ze elke avond je ‘fridge’ leeg. Maar ik offer me graag op en in dit geval een waar feest. Gasten met levensplezier en Addison is een man die twee jaar vrijwillig op een islamitische school heeft les gegeven om de islamitische samenleving beter te leren kennen. Hij alleen samen op de foto met tweehonderd islamitische kostschoolmeisjes in uniform; Lachend en springend. Amerikanen die onze recycling containers juichend omarmden en voor het eerst van hun leven feestelijk gingen recyclen. Die elke dag feestend afsloten met het mooiste dat ons land heeft voorgebracht. De frikandel speciaal.