miggelbrink

Onze Achterhoekse grijze kuiven sjezen met een ongekende snelheid over onze fietspaden en als gepensioneerde maak je minimaal vierhonderd kilometer in de week anders hoor je er niet bij. Dagelijks fietsen als dagbesteding. Fietsen en Achterhoekers zijn onlosmakelijk verbonden: Dat eerste loopfietsje. De liefde van je leven achterop je bagagedrager. Onze caféfiets. Alleen de conditie van dat fietspeloton wordt met het ouder worden beetje bij beetje minder. Tegenwind helpt ook niet echt mee dus zijn de meeste grijze kuiven overgestapt op elektrische fietskes en sommigen hebben zelfs zo’n stoere speedbike.

Met als gevolg dat die grijze Achterhoekse populatie, met voor hen ongekende snelheid, over onze fietspaden scheurt. Weliswaar met mooie geavanceerde machientjes. Op sommigen kun je zelfs een koffiezetmachine inpluggen of je gehoorapparaat voor navigatie. En wat is er mooier dan op hoge leeftijd een wielerpeloton fluitend inhalen op Peeskes bult. Alleen onze trendy kippige oudjes met hun brozer wordende botjes zien soms verkeer regulerend beton over het hoofd. Zien soms elkaar over het hoofd. Voordat de ogen aan de hersenen hebben kunnen doorgeven dat ze moeten stoppen liggen ze al op of onder een motorkap. En allemaal te eigenwijs om een helm op te zetten:”Nee; Dat zut er niet uut. Dat is iets voor oldjes” mompelde er eentje van 76 van de week. Beste grijze kuiven: Nu is het afgelopen. Jullie hebben allemaal al hetzelfde jack en fiets dus die helm kan ook er wel bij. Vanaf dit moment kom je niet meer de weg op zonder fietshelm anders pakken we die ebike gewoon van je af. Ben je nou helemaal besodemieterd. Wij zijn al druk genoeg met mantelzorg voor oudjes zonder de kop kapot.