Wanneer een Achterhoeker een bekende in het vizier krijgt is zijn eerste zin standaard:”Wat mot i-j dan hier?”. In het Slingeland of op de Wallen: ”Wat mot i-j dan hier? ”. In de parenclub of in de kermistent:”Wat mot i-j dan hier?”. Achterhoekers communiceren vaak met korte zinnetjes en hebben daarvoor een klein repertoire. Relativerend…

Mijn vrouw zegt dat de vakantie van de afgelopen vier weken geweldig was.  Maar ik ruik nog naar angstzweet want hoe vaak heb ik me de afgelopen vier weken niet afgevraagd: ”Waarom stort ze me in dit ongeluk?”. Waarom moesten we die bergweg nemen voorbij aan die peilloze dieptes en afgronden. Natuurlijk weet ze dat…

Dertig jaar later zitten de mannen eindelijk weer eens een keertje bij elkaar. Jongens van toen die samen de meest mooie herinneringen hebben maar die nodig eens afgestoft moesten worden. Maar het kwam er nooit van. Altijd was er wel een reden om niet bij elkaar te kunnen gaan zitten. Tot vandaag.   De grijze stoertjes…

Onze Achterhoek kan in de ‘kalma kalma’ zomerstand. De witte kantoorlichamen gaan op avontuur. Schurend zand in de bilnaad door de duinen of het penske donkerrood door dat mislukte bommetje in het hotelzwembad. Het is weer zomervakantie. Massaal erop uit. Hoe de wereld ook in de fik staat. Hoe massaal mensen ook op de vlucht…

Sommige Achterhoekers gaan zwaarmoedig en sjokkend door het leven. Hebben moeizame gedachten waar je vanaf zou willen. Voor deze Achterhoekers zou ik zeggen neem een moestuin en er blijft geen moment over om nog aan iets anders te denken dan aan die ‘geweldige’ moestuin. Ik sta er krom mee op en ik ga er gebroken…

De witte Achterhoekse kantoorpenskes zijn op avontuur.  Witte kearltjes liggen kont aan kont met hun deerntjes gestrekt bij te komen van hun harde dagelijkse gepokkel.  Verdiend zou ik zeggen en blijf liggen #geniet #quality-time. Eindelijk weer tijd voor elkaar om er net als vorig jaar tijdens de vakantie achter te komen dat je nog steeds…

Jullie zouden me hier moeten zien zitten. Op een vakantiebalkon met uitzicht over zee en links zo’n durpke dat van een ansichtkaart is afgevallen. Elke morgen loopt deze Achterhoeker naar de plaatselijke tandeloze bakkersvrouw om met twee vingers in de lucht en met de andere wijsvinger twee van die:”Weet ik veel” knoepers harde broodjes te…

Het is zo’n geweldig Achterhoeks stel waarvan we er in de Achterhoek zoveel hebben. Zo’n alderbastend mooi koppel dat altijd klaar staat voor alles en iedereen. Altijd goeie schik met zijn beitjes en alles mooi voor elkaar. Fietsen achterop de bumper, met de caravan naar de Moezel. Wat hebben we het goed zeiden ze vaak…

We kregen een gemeentelijke brief waarin stond dat dat prachtige dorpsgezicht van ons buurtschapje volgebouwd moest gaan worden. Die prachtige plek waar de familie steenuil woont en jaagt. Waar nachts de vleermuizen komen buurten. Zo’n Achterhoeks plekje waar de natuur lekker zijn gang gaat. Zo’n plekje dat al meer dan honderd jaar het gezicht bepaalt…

Op het terras zitten kunnen Achterhoekers als de beste en zeker met dit najaars bikini-weer:”Laten we er nog maar effe van genieten” en hup daar zitten we weer. En we weten allemaal: Als je gaat zitten is de dag voorbij. Betje kieken noar passanten en passanten roepen weer wat terug: “Zit i-j daor now alweer”. …

Een Achterhoeker heeft geen zeebenen althans van huis uit niet. Mijn vader kon al niet zwemmen dus bootavonturen zaten er bij ons in de familie niet in.  Bij een rondvaartje door de Amsterdamse grachten zaten wij altijd een beetje bijzonder te zijn met onze jaren vijftig zwemvesten in het midden van die rondvaartboot. Mijn vader…

Er was een tijd dat passanten die vrolijk de Achterhoek doorstruinden regelmatig de weg kwijt waren. Dat was in de tijd dat we leefden met landkaarten en stratenboek waardoor wij Achterhoekers constant de weg werden gevraagd. Dan stonden we uitgebreid gesticulerend op straat uit te leggen hoe je via Azem naar Hummel kwam via ons…

Veel oudjes roepen dat het leven vroeger beter was. Onzin; Leraren sloegen je tot bloedens toe de klas uit. Klasgenootjes pisten in hun broek van angst voor dat elitekorps. Alles wat je had was één stripboek onder je kussen en de sneeuw die er toen nog viel lag ’s morgens op je bed. Maar één…

In de Achterhoek is iedereen een dubbeltje. Met zijn allen zijn we een gulden maar ga in de Achterhoek geen kwartje uithangen en   Achterhoekers met de ‘tess’ kapot van te veel kwartjes zijn niet gelukkig. Maar dat laatste ligt toch effe iets genuanceerder. Met zoveel geld dat je je geen zorgen meer hoeft te maken…

Onze jaarlijkse kersttradities vreten onze tijd op. De kerstboom. De foute kersttrui. De kerstrecepten. Tradities.  Samen de lichtjes ophangen en de ballen een plek geven. Niet teveel lichtjes want dat kost teveel Kwh. Papa’s en mama’s kijken samen zuchtend in hun crisis kerstknip want we hebben het niet makkelijk maar omdat we het niet makkelijk…

Een niet onaanzienlijk aantal mensen uit het westen verkast naar onze Achterhoek om hier levensgeluk te vinden. Deze nieuwkomers hebben het zwaar.  Allereerst door opruiende magazines als Landleven krijgen ze een totaal verkeerd beeld van ons platteland. Zijn in de veronderstelling dat ze op permanente basis kunnen genieten van rust en stilte. Maar met name…

Zie me hier vorstelijk zitten: Op een schip varen we door die beroemde sluizen van dat Panama kanaal. Ik hoor een paar Achterhoekers roepen: Vol te ver van de eigen kerktoren. Doe normaal. Maar ik vind: Je moet altijd verder kijken dan de Achterhoekse horizon om te weten hoe bijzonder onze Achterhoek is. Mijn vrouw…

We zaten weer eens als vorsten met een kluitje Achterhoekers bij elkaar. Ergens.  Vaak maakt het helemaal niet uit waar je zit met zo’n kluitje. Achterhoeks onder elkaar kan overal. Verhalen vliegen over tafel. Wie is met wie? Grote kringen stoelen met verjaardagen. Kringetjes in de kermistent en vaste plekken aan de stamtafel. Lachende zwetende…

Onze Achterhoekse bruine café’s lopen op hun laatste benen. Dat is onderzocht. Ze sluipen uit ons leven terwijl rondhangen in ons café voor Achterhoekers levenswerk was maar dat sociale bolwerk verdwijnt in het afvoerputje van de trendy vooruitgang. Ons vertrouwde sociale samenzijn aan de ‘teek’ gaat het afleggen tegen het solistisch thuis op de bank…

Tis weer lente en dan gieren de voorjaarshormonen door het lijf. Vogels koketteren met hun verenpracht, jongeren maken zich op om weer te kunnen flaneren en de iets ouderen met een iets lagere hormoonspiegel staan samen in de rij voor de bouwmarkten om te gaan tuinieren, te behangen of wat er dan ook weer verzonnen…