miggelbrink

Beste Achterhoekers. Zaterdag. Boodschappen in
“huus” halen. De Achterhoek duikt en masse de supermarkt in. Tijd voor bijpraten
en de Achterhoekse roddel:”He hallo: Last van gal, blaas en nier. En het: He-j
het al geheurd: ‘Den van daor’ met:”Die van den”. Serieus waor! ”. Het liefst
midden in de supermarkt. Winkelwagen stagnatie. Roddelfiles. Achterhoekers praten
liever over andere Achterhoekers en vertellen elkaar graag het mooiste
leedvermaak. Wie gaat niet over de Achterhoekse tong?  Vrolijk een wak in schaatsen met je buurvrouw
en je bent goed voor zes winkelwagens bij elkaar. Even met je mobiel spelen
achter de strooiwagen en je wagen daarna treurig in een winkelpui parkeren.
Twee winkelwagens.  In de supermarkt denken
dat de kont voor je van je vrouw is. Een stoute liefdevolle tik er tegenaan
waarop je een knal voor je knar krijgt van een totaal vreemde kont.

Je vrouw ineens sissend naast je met ook een rode boei:”Jij
ook altijd….”. Een staande ovatie van de hele supermarkt.  In ons dagelijkse Achterhoekse leven overkomen
ons zaken waar de hele Achterhoek graag om mee gniffelt.  Je wilt door de grond. Wegrennen. Emigreren
naar achter-in-oezbekistan voelt als enige redding. Beste Achterhoekers mocht
iets dergelijks je overkomen. Dat je met je reserveband in de hand aan de kade
van onze vertrouwde oude IJssel je zinkende auto aan het nakijken bent. Wanneer
je kleinkind de serviestoren bij de IKEA omtrekt. Bedenk één ding:”Morgen lach
je erom”. Op het moment zelf lastig te beseffen maar voor je het weet zit je
met je vrouw op de bank en lach je om de bevalling van jullie eerste op de vluchtstrook
van de A12 bij Gaanderen. Zoals je nu ook lacht om toen je hoge hoge stuurtje
van je Puch in het midden van de dorpsstraat afbrak. Daar ging je met je meisje
achterop. Daar gingen ook je voortanden en je imago maar nu lach je erom.
Weliswaar niet echt uitbundig want tsja; die voortanden.  Die ook nooit vergeten zwoele avond. Je puber
gestuntel met je lief en je rubbertjes en haar imposante vader met handen als
kolenschoppen. Weken kwam je met je gehavende hoofd niet van je kamertje af
maar nu. Vurige sms-jes voor je vriendje die je per ongeluk naar je
rijschoolhouder stuurt of 3 nieuwjaarszoenen over en weer en beiden constant
dezelfde kant op. Plat op de bek met je bejaarde chef. De Donald Duck ringtone
die afgaat op de crematie van Tante Stien. Op een overvol strand stoer uit de
branding het strand oplopen en na honderd meter erachter komen dat je
bovenstukje op je navel hangt. Uit de kroeg worden gehaald door je vrouw of in
slaap vallen in de trein op de schouder van een vreemde en een grote kwijlplek
achter laten: “Morgen lach je erom”. Wat je je zoal niet allemaal bedenkt als je
al urenlang onderweg bent met dat geweldige vertraagde Achterhoekse treinverkeer:”Morgen
lach je erom” maar op het moment zelf frustreert het je hele leven overhoop en
kun je wel janken.